Trasa ogólna
433 km
79 h
27 h
6 h30 min
Aplikacja mobilna
Pomnik państwowości Litwy – to tylko jeden z wielu obrazowych epitetów używanych do określenia Bazyliki Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jej kamień węgielny przywieziono z Góry Oliwnej w Jerozolimie oraz poświęcono w 1934 r., zaś do konsekracji kościoła miało jeszcze upłynąć 70 lat.
W konkursie architektonicznym ogłoszonym w 1928 r. na budowę kościoła na działce targowiska na Zielonej Górze wzięło udział nawet 15 projektów. Pomysły zdobywców pierwszych dwóch miejsc były nie do zrealizowania, stąd pracy podjął się Karolis Reisonas. Jednym z pomysłów przypominających obrazy M. K. Čiurlionisa była propozycja wykonania otwartych zawiłych schodów w wieży o wysokości 86 m, które miały być akcentem świątyni. Niniejszy temat w społeczeństwie budził wiele dyskusji – bowiem budowa kościoła była finansowana ze środków narodu. Wreszcie budowę rozpoczęto na podstawie czwartego, racjonalnego projektu przygotowanego przez K. Reisonasa, w której była przewidziana uogólniona kubatura. Między innymi, czy wiesz, że architekt pochodzenia łotewskiego będąc protestantem został katolikiem ze względu na niniejszy projekt?
Budowę symbolu niepodległej, mocnej oraz jednolitej Litwy przerwała wojna oraz okupacja radziecka. Prawie przez pół wieku działał tu zakład produkcyjny odbiorników radiowych. Po przywróceniu niepodległości kontynuowana oraz wreszcie zakończona budowa jedynie nadała sens pierwotnemu celowi. Pierwsza msza święta została tu odprawiona w 1997 r., zaś uroczysta konsekracja miała miejsce w 2004 r.
W dniu dzisiejszym jest to najliczniej odwiedzany kościół w Kownie. Sporo uwagi poświęcają mu media zagraniczne, w tym turyści, ze względu na jego taras, z którego rozpościera się dech zapierający widok na Kowno. W 2015 r. decyzją Komisji Europejskiej na listę Znaku Dziedzictwa Europejskiego wpisano 44 obiekty architektury modernistycznej międzywojennej w Kownie, wśród których znajduje się również niniejszy budynek zabytkowy.
Jeszcze jednym interesującym faktem jest to, że w 1923 r. zaledwie 400 metrów od przyszłej bazyliki, przy ulicy Aukštaičių, wybudowano Mały Kościół Zmartwychwstania Chrystusa. W 1933 r. na podstawie projektu Karolisa Reisonasa drewniany kościół uległ odbudowie, został obmurowany. Miał być tymczasową świątynią, jednak został szczególnie znaczącym w latach wojny i okupacji. Msze święte są tu odprawiane codziennie do dziś dnia. W tym kościele wisi tablica pamiątkowa poświęcona Prezydentowi Valdasowi Adamkusowi, który posługiwał tu uczęszczając do Szkoły Początkowej im. Jonasa Jablonskisa.
Pomnik państwowości Litwy – to tylko jeden z wielu obrazowych epitetów używanych do określenia Bazyliki Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jej kamień węgielny przywieziono z Góry Oliwnej w Jerozolimie oraz poświęcono w 1934 r., zaś do konsekracji kościoła miało jeszcze upłynąć 70 lat.
W konkursie architektonicznym ogłoszonym w 1928 r. na budowę kościoła na działce targowiska na Zielonej Górze wzięło udział nawet 15 projektów. Pomysły zdobywców pierwszych dwóch miejsc były nie do zrealizowania, stąd pracy podjął się Karolis Reisonas. Jednym z pomysłów przypominających obrazy M. K. Čiurlionisa była propozycja wykonania otwartych zawiłych schodów w wieży o wysokości 86 m, które miały być akcentem świątyni. Niniejszy temat w społeczeństwie budził wiele dyskusji – bowiem budowa kościoła była finansowana ze środków narodu. Wreszcie budowę rozpoczęto na podstawie czwartego, racjonalnego projektu przygotowanego przez K. Reisonasa, w której była przewidziana uogólniona kubatura. Między innymi, czy wiesz, że architekt pochodzenia łotewskiego będąc protestantem został katolikiem ze względu na niniejszy projekt?
Budowę symbolu niepodległej, mocnej oraz jednolitej Litwy przerwała wojna oraz okupacja radziecka. Prawie przez pół wieku działał tu zakład produkcyjny odbiorników radiowych. Po przywróceniu niepodległości kontynuowana oraz wreszcie zakończona budowa jedynie nadała sens pierwotnemu celowi. Pierwsza msza święta została tu odprawiona w 1997 r., zaś uroczysta konsekracja miała miejsce w 2004 r.
W dniu dzisiejszym jest to najliczniej odwiedzany kościół w Kownie. Sporo uwagi poświęcają mu media zagraniczne, w tym turyści, ze względu na jego taras, z którego rozpościera się dech zapierający widok na Kowno. W 2015 r. decyzją Komisji Europejskiej na listę Znaku Dziedzictwa Europejskiego wpisano 44 obiekty architektury modernistycznej międzywojennej w Kownie, wśród których znajduje się również niniejszy budynek zabytkowy.
Jeszcze jednym interesującym faktem jest to, że w 1923 r. zaledwie 400 metrów od przyszłej bazyliki, przy ulicy Aukštaičių, wybudowano Mały Kościół Zmartwychwstania Chrystusa. W 1933 r. na podstawie projektu Karolisa Reisonasa drewniany kościół uległ odbudowie, został obmurowany. Miał być tymczasową świątynią, jednak został szczególnie znaczącym w latach wojny i okupacji. Msze święte są tu odprawiane codziennie do dziś dnia. W tym kościele wisi tablica pamiątkowa poświęcona Prezydentowi Valdasowi Adamkusowi, który posługiwał tu uczęszczając do Szkoły Początkowej im. Jonasa Jablonskisa.
