Wzmianki o Telszach, które powstały na ziemiach Kurów, pojawiają się od 1450 roku. W 1791 r. miasto otrzymało prawa magdeburskie. W tym samym roku zakonnicy bernardyńscy wznieśli na wzgórzu kościół murowany, który po utworzeniu biskupstwa telszeskiego w 1926 r. otrzymał miano katedry. W 1793 r. otwarto pierwszą szkołę. W 1875 r. w mieście otwarto jesziwę, którą w 1941 r. przeniesiono do Clevelandu. Zarówno pod koniec XIX w. jak również w okresie międzywojennym Telsze, stolicą Żmudzi nazywane centrum regionu, podlegało szybkiemu rozwojowi. W 1932 r. wybudowana linia kolejowa stała się jednym z czynników rozrostu stolicy Żmudzi, wraz z rozwojem przemysłu oraz inicjatywami społecznymi. Niewątpliwie, mieszkańcy modernizowanej pierwszej Republiki Litewskiej poszukiwali również współczesnych rozrywek. Jedną z nich, szczególnie popularną, było oglądanie filmów.
Pierwsze kino na Litwie w Wilnie otwarto w 1905 roku. W 1911 r. kino o nazwie „Džiugas” zaczęło działać również w Telszach, w nowym budynku wzniesionym w tym samym roku. Trójkondygnacyjny dom z czerwonych cegieł w tamtym czasach musiał znacznie się wyróżniać na tle otoczenia – w dniu dzisiejszym z obu stron otoczony bardziej skromnymi budynkami drewnianymi.
We wspomnieniach byłego burmistrza Telsz Feliksasa Milevičiusa można znaleźć fakt funkcjonowania niniejszego budynku jako teatru klasycznego: „W Telszach oprócz sali kina „Džiugas” nie było gmachu nadającego się do spraw teatru.”
Dlaczego „Džiugas”? Zgodnie z legendą, Telsze założył olbrzym lub bohater Džiugas (Telšys), przy samym mieście znajduje się góra zamkowa w Džiuginėnai zwana górą Džiugasa, stąd nic dziwnego, że było wiele projektów i produktów o takiej nazwie nadających rozgłos danemu miastu. W dalekich krajach można nabyć ser „Džiugas” oraz inne wyroby, już dużo lat tańczy zespół utworzony ze starszych osób „Džiugas”, niniejsze miano nadano również gimnazjum.
W późniejszym okresie nazwę „Džiugas” otrzymało kino, które zostało wzniesione zamiast starej synagogi w Telszach. Kino przy ulicy Kęstučio w latach okupacji radzieckiej nazwano „Spalis”.
Po przywróceniu niepodległości kino w budynku zostało zastąpione przez inne gatunki sztuki. W 1993 r. otwarto tu salę wystaw w Telszach. W 2016 r. w budynku uporządkowanym od podstaw dla wszystkich osób zainteresowanych otwarto Centrum Badań Stosowanych i Konserwacji Dziedzictwa Kulturowego Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych w Telszach. W nim działa przestrzeń dla wystaw, odbywają się konferencje, wykłady, jest prowadzona działalność edukacyjna.
Wzmianki o Telszach, które powstały na ziemiach Kurów, pojawiają się od 1450 roku. W 1791 r. miasto otrzymało prawa magdeburskie. W tym samym roku zakonnicy bernardyńscy wznieśli na wzgórzu kościół murowany, który po utworzeniu biskupstwa telszeskiego w 1926 r. otrzymał miano katedry. W 1793 r. otwarto pierwszą szkołę. W 1875 r. w mieście otwarto jesziwę, którą w 1941 r. przeniesiono do Clevelandu. Zarówno pod koniec XIX w. jak również w okresie międzywojennym Telsze, stolicą Żmudzi nazywane centrum regionu, podlegało szybkiemu rozwojowi. W 1932 r. wybudowana linia kolejowa stała się jednym z czynników rozrostu stolicy Żmudzi, wraz z rozwojem przemysłu oraz inicjatywami społecznymi. Niewątpliwie, mieszkańcy modernizowanej pierwszej Republiki Litewskiej poszukiwali również współczesnych rozrywek. Jedną z nich, szczególnie popularną, było oglądanie filmów.
Pierwsze kino na Litwie w Wilnie otwarto w 1905 roku. W 1911 r. kino o nazwie „Džiugas” zaczęło działać również w Telszach, w nowym budynku wzniesionym w tym samym roku. Trójkondygnacyjny dom z czerwonych cegieł w tamtym czasach musiał znacznie się wyróżniać na tle otoczenia – w dniu dzisiejszym z obu stron otoczony bardziej skromnymi budynkami drewnianymi.
We wspomnieniach byłego burmistrza Telsz Feliksasa Milevičiusa można znaleźć fakt funkcjonowania niniejszego budynku jako teatru klasycznego: „W Telszach oprócz sali kina „Džiugas” nie było gmachu nadającego się do spraw teatru.”
Dlaczego „Džiugas”? Zgodnie z legendą, Telsze założył olbrzym lub bohater Džiugas (Telšys), przy samym mieście znajduje się góra zamkowa w Džiuginėnai zwana górą Džiugasa, stąd nic dziwnego, że było wiele projektów i produktów o takiej nazwie nadających rozgłos danemu miastu. W dalekich krajach można nabyć ser „Džiugas” oraz inne wyroby, już dużo lat tańczy zespół utworzony ze starszych osób „Džiugas”, niniejsze miano nadano również gimnazjum.
W późniejszym okresie nazwę „Džiugas” otrzymało kino, które zostało wzniesione zamiast starej synagogi w Telszach. Kino przy ulicy Kęstučio w latach okupacji radzieckiej nazwano „Spalis”.
Po przywróceniu niepodległości kino w budynku zostało zastąpione przez inne gatunki sztuki. W 1993 r. otwarto tu salę wystaw w Telszach. W 2016 r. w budynku uporządkowanym od podstaw dla wszystkich osób zainteresowanych otwarto Centrum Badań Stosowanych i Konserwacji Dziedzictwa Kulturowego Wileńskiej Akademii Sztuk Pięknych w Telszach. W nim działa przestrzeń dla wystaw, odbywają się konferencje, wykłady, jest prowadzona działalność edukacyjna.