Trasa ogólna
433 km
79 h
27 h
6 h30 min
Aplikacja mobilna
Kowno jest jedynym miastem na Litwie, gdzie działa niniejszy historyczny środek transportu. Wyciąg – zarówno pierwszy i najstarszy w Europie, na Zielonej Górze, jak i nieco młodszy, w Aleksocie – jest używany zarówno jako środek komunikacji jak również akcent rozrywki oraz gościny w Kownie.
W 1927 r. ze względu na gwałtowny rozwój Kowna zapadła decyzja o wykonaniu wyciągów w taki sposób ułatwiając połączenie z częściami miasta oddalonymi od centrum miasta, bardzo istotnym, a zarazem swoistym, był również znak modernizacji. Jego pojawienie się przyśpieszyło budowę na Zielonej Górze, która nieco ucichła. Właśnie w tym miejscu zamontowano podnośnik, ponieważ po schodach wykonanych w tym miejscu na górę wchodziło najmniej ludzi – dokonano wniosku, że tu jest to najtrudniej osiągalne.
Wyciąg na Zielonej Górze zaczął działać w 1931 r. pomieszczając w jednym wagonie 36 osób oraz przemieszczając z prędkością 2 m/s na górę z ulicy V. Putvinskio w ciągu zaledwie półtorej minuty. Między innymi, planowano, że wyciąg będzie czynny jedynie rano i wieczorem, gdy ludzie udają się do pracy oraz wracają z pracy, oraz tylko jeden jego wagon był pasażerski; drugi, wypełniony kamieniami, pełnił funkcję ciężarka. Jednak popularność wyciągu była zadziwiająca. Następujący cytat z wydania gazety „Lietuvos aidas” opublikowanego w 1931 r. jest doskonałą ilustracją danej sytuacji: „Nawet gdy wyciąg się zepsuje, większość ludzi zapominając lub nie wiedząc o tym przychodzi do wyciągu, a następnie drogą wyciągu wspina się w górę lub schodzi z niej.”
W latach rozkwitu tymczasowej stolicy podniesienie się na górę było możliwe nawet późnym wieczorem. Na przystanku o podnóża góry było wykonane schronienie, w późniejszym okresie – wiata, która dotychczas nie uległa zmianie. Nawet planowano zamontować więcej podnośników – na przykład na Górze Witolda, aby większa liczba osób mogła wygodnie dotrzeć do stadionu S. Dariusa i S. Girėnasa. Jednak w 1935 r. zamontowano podnośnik jedynie do Aleksoty.
W 2015 r. decyzją Komisji Europejskiej na listę Znaku Dziedzictwa Europejskiego wpisano 44 obiekty architektury modernistycznej międzywojennej w Kownie, wśród których znajduje się również dany jedyny swego rodzaju na Litwie środek komunikacji.
Podążając na wyciąg ulicą V. Putvinskio nie spiesz się oraz czerp przyjemność. W okresie międzywojennym tu, w budynkach architektury modernistycznej, mieściło się wiele przedstawicielstw dyplomatycznych. Obecnie przy tej ulicy znajduje się kilka muzeów, Dom Artystów w Kownie, Uniwersytet im. Witolda Wielkiego, jest mnóstwo dzieł sztuki ulicznej.
Kowno jest jedynym miastem na Litwie, gdzie działa niniejszy historyczny środek transportu. Wyciąg – zarówno pierwszy i najstarszy w Europie, na Zielonej Górze, jak i nieco młodszy, w Aleksocie – jest używany zarówno jako środek komunikacji jak również akcent rozrywki oraz gościny w Kownie.
W 1927 r. ze względu na gwałtowny rozwój Kowna zapadła decyzja o wykonaniu wyciągów w taki sposób ułatwiając połączenie z częściami miasta oddalonymi od centrum miasta, bardzo istotnym, a zarazem swoistym, był również znak modernizacji. Jego pojawienie się przyśpieszyło budowę na Zielonej Górze, która nieco ucichła. Właśnie w tym miejscu zamontowano podnośnik, ponieważ po schodach wykonanych w tym miejscu na górę wchodziło najmniej ludzi – dokonano wniosku, że tu jest to najtrudniej osiągalne.
Wyciąg na Zielonej Górze zaczął działać w 1931 r. pomieszczając w jednym wagonie 36 osób oraz przemieszczając z prędkością 2 m/s na górę z ulicy V. Putvinskio w ciągu zaledwie półtorej minuty. Między innymi, planowano, że wyciąg będzie czynny jedynie rano i wieczorem, gdy ludzie udają się do pracy oraz wracają z pracy, oraz tylko jeden jego wagon był pasażerski; drugi, wypełniony kamieniami, pełnił funkcję ciężarka. Jednak popularność wyciągu była zadziwiająca. Następujący cytat z wydania gazety „Lietuvos aidas” opublikowanego w 1931 r. jest doskonałą ilustracją danej sytuacji: „Nawet gdy wyciąg się zepsuje, większość ludzi zapominając lub nie wiedząc o tym przychodzi do wyciągu, a następnie drogą wyciągu wspina się w górę lub schodzi z niej.”
W latach rozkwitu tymczasowej stolicy podniesienie się na górę było możliwe nawet późnym wieczorem. Na przystanku o podnóża góry było wykonane schronienie, w późniejszym okresie – wiata, która dotychczas nie uległa zmianie. Nawet planowano zamontować więcej podnośników – na przykład na Górze Witolda, aby większa liczba osób mogła wygodnie dotrzeć do stadionu S. Dariusa i S. Girėnasa. Jednak w 1935 r. zamontowano podnośnik jedynie do Aleksoty.
W 2015 r. decyzją Komisji Europejskiej na listę Znaku Dziedzictwa Europejskiego wpisano 44 obiekty architektury modernistycznej międzywojennej w Kownie, wśród których znajduje się również dany jedyny swego rodzaju na Litwie środek komunikacji.
Podążając na wyciąg ulicą V. Putvinskio nie spiesz się oraz czerp przyjemność. W okresie międzywojennym tu, w budynkach architektury modernistycznej, mieściło się wiele przedstawicielstw dyplomatycznych. Obecnie przy tej ulicy znajduje się kilka muzeów, Dom Artystów w Kownie, Uniwersytet im. Witolda Wielkiego, jest mnóstwo dzieł sztuki ulicznej.
