Już w dawnych czasach mieszkańcy wsi zauważyli leczniczą moc słonych nadniemeńskich źródeł i w ten sposób leczyli swoje poranione nogi. Znana jest nawet dynastia miejscowych znachorów – Surnietis. A samo słowo „druskininkas” w języku litewskim oznacza żupnika, czyli „osobę, która zajmuje się produkcją, sprzedażą soli”. Różne działające w okresie międzywojennym sanatoria i ich architektura pozwalają nam wyobrazić sobie te leniwe poranki i picie kawy na balkonie spoglądają na płynący w dole Niemen – takie luksusy już w latach trzydziestych czekały na gości kurortu w Druskienikach.